Giancarlo Morbidelli: legendarische constructeur van racemotoren
Giancarlo Morbidelli
Giancarlo Morbidelli werd geboren in een boerenfamilie op 18 oktober 1934 in Pesaro, Italië. Hij groeide op in een omgeving waar buren Benelli en Motobi geschiedenis schreven, niet alleen in ontwikkeling maar ook in concurrentie met hun Reparto Corse. Zijn eerste motorfiets was een Alpino, die hij met beperkte middelen heeft aangepast om betere prestaties te bereiken. Op aanraden van zijn vader volgde Giancarlo een opleiding aan een technische houtbewerkingsschool, aangezien er veel meubelbedrijven waren in Pesaro en omgeving, waardoor het waarschijnlijk was dat hij werk kon vinden als geschoold timmerman.
In 1959, slechts 25 jaar oud, richtte hij zijn eigen bedrijf op, Morbidelli woodworking Machines, dat houtbewerkingsmachines ontwikkelde, produceert en verkoopt. Met zijn mechanische expertise en zakelijk inzicht bouwde hij gedurende 15 jaar een bloeiend bedrijf op in Pesaro, met meer dan 350 werknemers en verkopen in meer dan 60 landen. Giancarlo had echter grenzeloze energie, en naast het runnen van zijn bedrijf wist hij ook zijn grootste passie na te jagen: motorfietsen.
De eerste Morbidelli motorfiets was een 60cc-model gebaseerd op een Benelli motor met een aangepaste cilinder en cilinderkop, geplaatst in een Bianchi Falco Supersport-frame. Deze fiets werd gereden door Enzo Lazzarini in de plaatselijke Cadet-races. Het eerste interne Morbidelli raceteam, van links naar rechts, bestond uit de nieuwe technicus Sergio Grassini, de jonge renner Franco Ringshini, Giancarlo Morbidelli en renner Eugenio Lazzarini. In 1968 begonnen ze officieel te strijden voor Reparto Corse.
Ringshini en Lazzarini namen met succes deel aan verschillende races met de Morbidelli 50cc, eindigden als eerste en tweede tijdens de Sloveense Grand Prix en wonnen ook het Italiaanse kampioenschap. Deze eerste internationale overwinning motiveerde Morbidelli om de Morbidelli 125cc te creëren, waardoor ze begonnen met de ontwikkeling van een tweecilindermotor voor deelname aan het Wereldkampioenschap 1970.
Het eerste officiële logo dat door het Morbidelli raceteam werd gebruikt.
Het Morbidelli team in de categorie 50cc werd opgericht en behaalde vijf podiumplaatsen uit acht races met Lazzarini en Ringshini. Giancarlo Morbidelli rekruteerde Gilberto Parlotti, die eerder met de Benelli 250 viercilinder had gereden om Kel Carruthers te helpen het wereldkampioenschap te winnen voor Benelli in 1969, om zich bij de 125cc-categorie aan te sluiten. In zijn eerste jaar behaalde Parlotti drie overwinningen: één in het wereldkampioenschap en twee in nationale races. Het wereldkampioenschap begon in 1970 met Franco Ringshini als renner en, te beginnen met de Tsjechische Grand Prix, met Gilberto Parlotti (10).
Parlotti won twee nationale races, gevolgd door twee tweede plaatsen in de Grand Prix van Oostenrijk en Duitsland. Hij won de Nations Grand Prix in Monza en vestigde zich daarmee als de beste renner van Morbidelli. Dat jaar behaalde Gilberto Parlotti de achtste plaats in het wereldkampioenschap. Ondertussen behaalde Alberto Leva uit Rome (104) met vier overwinningen in het Italiaanse kampioenschap 50cc de eerste ster voor het Morbidelli -team door de Italiaanse kampioen van 50cc te worden op een Morbidelli.
In 1972 werd de ontwikkeling van de Morbidelli 50cc-modellen stopgezet omdat de Reparto Corse zich richtte op de ontwikkeling van de 125cc-categorie. Gilberto Parlotti was niet te stoppen met vier opeenvolgende overwinningen in de 125cc-klasse, maar op het hoogtepunt van zijn vooruitgang trof het Morbidelli team een tragedie. Terwijl hij aan het hoofd stond van het wereldkampioenschap, kreeg Gilberto Parlotti een dodelijk ongeluk tijdens de Isle of Man Tourist Trophy in 1972. Het Morbidelli team was kapot van zijn verlies, maar bleef vastberaden en stopte niet.
Logo gebruikt door het Morbidelli raceteam en andere raceteams.
1975
Paolo Pileri (41) en Pier Paolo Bianchi (51) behaalden de eerste en tweede plaats in het wereldkampioenschap en domineerden daarmee de statistieken. Van de 16 races in 1975, waaronder die op het wereldcircuit, behaalde het Morbidelli -team 15 podiumplaatsen. Het kampioenschapswinnende voorbereidingsteam bestond uit teameigenaar Giancarlo Morbidelli, Jorg Möller, Giancarlo Cecchini, Giancarlo Bonaventura en Franco Dionigi als monteurs. Dit Morbidelli team behaalde de eerste plaats in het constructeurskampioenschap tegen de beste merken ter wereld. Paolo Pileri en Pier Paolo Bianchi behaalden de eerste en tweede plaats in het wereldkampioenschap en, in omgekeerde volgorde, het Italiaanse nationale kampioenschap.
Eind 1975 bundelden Giancarlo Morbidelli, Paolo Benelli en Innocenzo Nardi Dei (Benelli Armi) hun krachten om een bedrijf op te richten om een replica van de wereldkampioen van 1975 Morbidelli 125 in massa te produceren en deze aan privéteams te verkopen. Deze samenwerking tussen Giancarlo Morbidelli en de voormalige Benelli Reparto Corse kreeg de naam MBA, een afkorting voor Morbidelli Benelli Armi.
De MBA VR 125 werd oorspronkelijk vervaardigd in Benelli Armi's fabriek in Urbino, maar werd later verplaatst naar Sant Angelo in Vado in de provincie Pesaro-Urbino. Deze vereniging van twee sportieve grootmachten zou in de nabije toekomst meer glorie en geschiedenis brengen.
Pier Paolo Bianchi werd wereldkampioen in de 125cc-categorie met de Morbidelli MBA VR125, waarmee hij net als in 1975 de statistieken domineerde. Dit was het tweede wereldkampioenschap van Morbidelli. Het Morbidelli MBA-team behaalde podiumplaatsen in alle negen Grand Prix-races, waarvan Pier Paolo Bianchi er zeven won. Voor het tweede jaar op rij won Morbidelli het constructeurskampioenschap, Pier Paolo Bianchi werd wereldkampioen en Paolo Pileri behaalde de 3e plaats in het wereldkampioenschap.
Ondertussen promoot Giancarlo Morbidelli de creatie van de nieuwe Morbidelli 250cc en 350cc in zijn werkplaatsen. Deze ontwikkeling werd bevorderd door Giancarlo, waarbij de 42 pk van de 125 pk verbeterde naar 62 pk bij bijna 12.000 tpm met 250 cc. De eerste Morbidelli 250's begonnen te strijden en met de hulp van Pileri en Bianchi behaalden ze in totaal zes podiumplaatsen en een 2e plaats in de Belgische Grand Prix. Op 8 augustus 1976 werd meervoudig wereldkampioen Giacomo Agostini door Giancarlo Morbidelli uitgenodigd om te racen in de Morbidelli 250 en hij behaalde een 2e plaats in Misano.
In het tweede jaar van de Morbidelli 250cc was Paolo Pileri de enige renner die zou deelnemen aan het Wereldkampioenschap. Helaas kon Pileri vanwege blessures door een val niet starten en stelde hij voor dat Giancarlo Morbidelli Mario Lega zou uitnodigen. Onverwacht leverde Mario Lega een uitzonderlijke prestatie, waarbij hij slechts één Grand Prix-overwinning behaalde, maar in bijna alle races consistent finishte. In 1977 werd hij wereldkampioen in de Morbidelli 250 en behaalde hij de 3e plaats in het constructeursklassement.
Eind 1977 besloot Giancarlo Morbidelli om de MBA te verlaten omdat Paolo Benelli kleine 50cc MBA-bromfietsen op de Italiaanse markt wilde introduceren. Giancarlo Morbidelli had genoeg verantwoordelijkheden bij het beheren van zijn bedrijf voor houtbewerkingsmachines en het Morbidelli raceteam, zonder interesse in het starten van een motorzaak. Het MBA-acroniem bleef bestaan, maar in plaats van Morbidelli Benelli Armi stond het nu voor Moto Benelli Armi.
Eerder dit jaar introduceerde Giancarlo Morbidelli zijn laatste meesterwerk voor de racerij: de ongelooflijke Morbidelli 500cc, met vier cilinders in een doos met draaikleppen en een dubbele krukas. Deze motor produceerde maar liefst 130 pk bij 11.500 tpm. De eerste versie had een buizenframe, maar voor het pure vermogen van de 500cc was een monocoque aluminium frame nodig, waarin de brandstoftank was geïntegreerd en de motor eronder hing.
De inzending van de renner uit Pesaro met de naam Graziano Rossi luidde een nieuw tijdperk in. Net vader geworden van een toekomstige legende genaamd Valentino, vond hij inspiratie en wist hij drie Grand Prix-overwinningen en nog twee podiumplaatsen te behalen met de Morbidelli 250cc. Ondanks verschillende uitdagingen scoorde Graziano Rossi 67 punten tegenover de 141 van Ballington en eindigde '79 met een welverdiende derde plaats. Giancarlo Morbidelli richtte zich volledig op de 500cc en vormde een team met Graziano Rossi en Giovanni Pelletier uit Rome.
Morbidelli keerde terug naar zijn passie en verrukte tweewielers met zijn nieuwe meesterwerk: een ongelooflijke Morbidelli 850cc met een V8-motor en een ontwerp van Pininfarina. Dit sporttourmodel toonde de ongelooflijke motor die 120 pk bereikte bij 11.000 tpm. Vanwege de buitensporige kosten zijn er slechts vier exemplaren gemaakt.
Na de oprichting van een museum met meer dan 400 historische motorfietsen en de grootste collectie racemachines, richtte Giancarlo Morbidelli zich op de ontwikkeling van een V12-motorfiets. De tijd was niet aan zijn kant om het te voltooien, hoewel de motor zich in de laatste fase bevond. Begin 2020, op 85-jarige leeftijd, overleed Giancarlo Morbidelli, waarbij hij legendes, verhalen en platen achterliet die een Hollywood-film waardig waren.
In 2021 werd MBP opgericht in Bologna, Italië.
MBP Moto S.r.l. werd opgericht in 2021 met kapitaal van de Keeway Group, met als doel en visie om de legendarische en iconische motorrijderfenis voort te zetten die de oprichter, Giancarlo Morbidelli heeft nagelaten. Door Bologna strategisch als hoofdkantoor te kiezen, begon MBP met het opzetten van activiteiten en het starten van het proces van merkverwerving.
Op EICMA 2022 onthulde MBP Moto een reeks prototypes die het ontwerp van motorfietsen opnieuw definieerden en meteen de aandacht trokken van de wereldwijde motorgemeenschap. Hun innovatieve en opvallende ontwerpen tijdens dit evenement hebben van MBP Moto een pionier gemaakt, die veel bijval oogstte en nieuwe normen zette in de branche. In hetzelfde jaar begon de verkoop van de eerste motorfietsen onder het MBP -embleem, de M502N en C1002V.
Op EICMA 2023 onthulde MBP Moto zijn nieuwe prototypes, het elektrische HYPEVISION-concept en de modellenreeks voor 2024. Het merk heeft zijn verkoopaanwezigheid geleidelijk uitgebreid in China, Italië en Spanje, waar de hoofdkantoren van de Keeway Group actief zijn.
Nadat de Keeway Group het merk had overgenomen, werd MBP hernoemd en werd het nieuwe Morbidelli -embleem geïntroduceerd, geïnspireerd op het rijke race-erfgoed. De zwarte achtergrond staat symbool voor verfijning en elegantie, terwijl de witte accenten snelheid en precisie benadrukken. „MORBIDELLI” draait rond de centrale cirkel als een baken van het erfgoed van het merk en zijn streven naar de toekomst.
De laurierblaadjes, die het embleem bekronen, vertegenwoordigen een erfenis van glorie en triomf, een eerbetoon aan het indrukwekkende raceverleden van Morbidelli en bevestigen opnieuw een streven naar uitmuntendheid. Levendig rood staat symbool voor passie, terwijl blauw de geest van Morbidelli doordrenkt met onze motorfietsen, kleding en showrooms, die allemaal bruisen van de energie van de competitie.
Het is meer dan alleen een slogan—het is het hart van een merk waar vakmanschap samengaat met de spanning van de reis. Het gaat om het plezier van motorrijden, de band tussen rijder en weg, en de erfenis van prestaties en Italiaanse racegeest. Morbidelli gaat niet alleen over motorfietsen; het gaat over de ervaringen en avonturen die ze tot leven brengen. Deze slogan nodigt motorrijders uit om zich bij elke bocht aan te sluiten bij een verhaal over passie, vrijheid en de kunst van het motorrijden.
Welkom om deel uit te maken van het verhaal!